Η Κλιματική Αλλαγή, Πρόκληση για αλλαγή περιβαλλοντικής στρατηγικής

Η Κλιματική Αλλαγή, Πρόκληση για αλλαγή περιβαλλοντικής στρατηγικής

Το τέλος του 2015 βρίσκει τον πλανήτη μας να διανύει το θερμότερο χρόνο της ιστορίας του με βάση αναφοράς το 1880 όπου άρχισαν να τηρούνται μετεωρολογικά δεδομένα.

Σύμφωνα με στοιχεία της ΝΑΣΑ μόνο κατά το πρώτο εξάμηνο αυτού του χρόνου, σημειώθηκε αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 0.5 βαθμό σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο, γεγονός  που σημαίνει ότι συνολικά είμαστε στη μέση του δρόμου για να ξεπεράσουμε το όριο ασφαλείας των 2 βαθμών όπου οι συνέπειες από τη κλιματική αλλαγή θα είναι πλέον καταστρεπτικές και μη αντιστρεπτές.

Απέναντι σε αυτό το μείζον πρόβλημα η πρόσφατη Διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι χαρακτηρίζεται κατ αρχήν  ως θετική με την έννοια της συμφωνίας σε αναγκαίους στόχους όπως η συγκράτηση της αύξησης κάτω από τους 2 βαθμούς σε σχέση πάντα με την προβιομηχανική περίοδο, μέχρι το τέλος του αιώνα που διανύουμε.

 Ενισχυτική αυτού του στόχου είναι η παροχή βοήθειας 100 δις δολαρίων το χρόνο (από το 2020) προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για τη δημιουργία υποδομών αντιμετώπισης καταστροφών από την κλιματική αλλαγή και εφαρμογή πολιτικών απεξάρτησης από τα συμβατικά καύσιμα με παράλληλη ενίσχυση των ΑΠΕ.

Η αχίλλειος πτέρνα της συμφωνίας είναι ότι δεν είναι νομικά δεσμευτική για τα 195 κράτη που την υπέγραψαν, αποκτώντας έτσι ένα δυνητικό χαρακτήρα. Ενδεικτική είναι η άρνηση μιας σειράς χωρών  με πρωταγωνιστές κάποιος μεγάλους «ρυπαντές» όπως η Κίνα και η Ινδία να δεσμευτούν σε μια σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, που ευθύνονται κατά τα 2/3 στην εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου, έστω και προς το τέλος του αιώνα. Το γεγονός ότι κάποιες από αυτές όπως η Κίνα βιώνουν το δικό τους εφιάλτη από την ατμοσφαιρική ρύπανση δεν φαίνεται να τις νουθετεί…

Στη χώρα μας, πέρα από γενικόλογες κυβερνητικές διακηρύξεις, συνεχίζεται και αναπτύσσεται δυστυχώς η εξάρτηση της ενεργειακής μας πολιτικής από τα συμβατικά καύσιμα.

Απαιτείται εδώ και τώρα η ακύρωση των σχεδιαζόμενων νέων μεγάλων λιγνιτικών και πετρελαϊκών μονάδων και η οριστική στροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη των ΑΠΕ που είναι ο πραγματικός μας πλούτος.

Σε επίπεδο Περιφέρειας και Δήμων, εξειδικευμένα έργα προώθησης των ΑΠΕ είναι επίσης αναγκαίο να σχεδιαστούν και να ενταχθούν στο νέο ΕΣΠΑ.

Σε επίπεδο πρωτογενή τομέα βιώνουμε πρωτοφανής αλλαγές, που σχετίζονται με την ανθοφορία την καρπόδεση, την επάρκεια των υδάτων και τις νέες ασθένειες και προσβολές που εμφανίζονται και πλήττουν ανελέητα την παραγωγή ελαιοκάρπου.  Το παράδειγμα χωρών όπως της Ιταλίας με τη εμφάνιση του μύκητα Xyllela έθεσε σε επαγρύπνηση και καραντίνα και την Ελλάδα. 

Σε ότι αφορά εμάς τους πολίτες με αισθητές πλέον τις επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, οφείλουμε να μειώσουμε το ενεργειακό μας αποτύπωμα, αλλάζοντας συμπεριφορές και πρακτικές τόσο στη μετακίνηση όσο και στη γενικότερη διαβίωση μας.

Στη φύση δεν υπάρχουν ούτε ανταμοιβές ούτε τιμωρίες, υπάρχουν συνέπειες.